Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ

Ητανε περηφανοι σαν γονείς για τον χαρακτήρα των παιδιών τους
Από μικρα είχαν το θαρρος της γνωμης τους
καταδικαζαν την αδικία και υπερασπίζονταν το δικιο το δικό τους και των αλλων
Ητανε περηφανοι μεχρι προχθές......... 
-Δεν αντέχω άλλο αυτό δεν είναι δουλειά είναι σκέτη εκμεταλλευση,θα τους τα ψαλλω κι ας με διώξουν αρκεί να βρώ το δικιο το δικο μου και των παιδιών, μας φέρονται σαν σκουπιδια
Τον ακουσαν και οι δύο Εσκυψαν το κεφάλι 
-Δεν πρεπει είπαν μεσα τους  δεν πρέπει να το κάνει θα τον απολύσουν Που θα βρεί δουλειά;
Δεν σήκωσαν το κεφάλι τους
Δεν ειχαν την δύναμη να τον δουν στα μάτια εκείνη τη στιγμή βιωναν την απολυτη ξεφτιλα
Οι σκεψεις τους  ηταν κοντρα στη ζωη τους, στα πιστεύω τους στον τροπο που τον μεγαλωσαν
-Αυριο θα βρέχει ειπε ο πατέρας με ραγισμενη φωνή Η μανα κατεβασε ακομα πιο χαμηλά το κεφαλι να μη φανουν τα βουρκωμενα της ματια
Πως αλλάξαμε ετσι; πως μας αλλαξαν;γιάτι γιατι
Παλευανε να μεγαλωσουν αετους και τώρα τα θελουν παθητικα ανθρωπακια
ΠΑΛΕΥΑΝΕ ΠΑΛΕΥΑΜΕ
Αυτοι ηταν περιφανοι μεχρι προχθες εμεις αραγε για ποσο ακομα