ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

Σήμερα στην εκπομπή του Σπύρου Μαλλη Αποκαλούσαν τον  Ρουπακιά ισα με δέκα φορές 

 κ υ ρ ι ο
Συγνωμη, εγώ την λεξη κ ύ ρ ι ο ς εμαθα να την συνδέω με αξιοπρέπεια ηθος και όλα τα συναφή

Θα μου πείτε δεν δικάστηκε ακόμα, ομως η πράξη του ηταν αποτροπαια

Θα μου πειτε παλι οτι άλλαξαν οι εποχές

Συμφωνώ οταν δεν υπάρχουν πραγματικοί κ υ ρ ι οι 

Τότε χρησιμοποιουμε την λέξη απλως για να μη χαθεί απο το ελληνικο λεξιλογιο

Xαρτιά σημαδεμενα 
μας δωσανε να παίξουμε
και χασαμε
Με λόγια μπερδεμένα
μας είπαν παραμυθια και τα χάψαμε

Τσιχλοφουσκα η ελπίδα
κακομοιρη πετρίδα
χαμένα ιδανικά ν αναμασάμε
Σαμάρι η ιστορία γαιδουρια μια ζωη να κουβαλαμε

Σαν κοκκινοσκουφίτσα
μικρούλα Ελλαδίτσα
το λυκο πρόσεχε παραφυλαει
Το στομα σαν ανοίξει δεν θαναι να μιλήσει 
μα μοναχα εσένανε να φαι

Γι αυτό τα δοντια ακόνισε 
για να ναι κοφτερά
και κοιταξε τα νυχια σου 
να είναι μυτερά

Το παραμύθι φρόντισε
να τελειωσει αλλιως
και φαε εσύ τον λυκο πριν φαι εσένα αυτος

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ

Ητανε περηφανοι σαν γονείς για τον χαρακτήρα των παιδιών τους
Από μικρα είχαν το θαρρος της γνωμης τους
καταδικαζαν την αδικία και υπερασπίζονταν το δικιο το δικό τους και των αλλων
Ητανε περηφανοι μεχρι προχθές......... 
-Δεν αντέχω άλλο αυτό δεν είναι δουλειά είναι σκέτη εκμεταλλευση,θα τους τα ψαλλω κι ας με διώξουν αρκεί να βρώ το δικιο το δικο μου και των παιδιών, μας φέρονται σαν σκουπιδια
Τον ακουσαν και οι δύο Εσκυψαν το κεφάλι 
-Δεν πρεπει είπαν μεσα τους  δεν πρέπει να το κάνει θα τον απολύσουν Που θα βρεί δουλειά;
Δεν σήκωσαν το κεφάλι τους
Δεν ειχαν την δύναμη να τον δουν στα μάτια εκείνη τη στιγμή βιωναν την απολυτη ξεφτιλα
Οι σκεψεις τους  ηταν κοντρα στη ζωη τους, στα πιστεύω τους στον τροπο που τον μεγαλωσαν
-Αυριο θα βρέχει ειπε ο πατέρας με ραγισμενη φωνή Η μανα κατεβασε ακομα πιο χαμηλά το κεφαλι να μη φανουν τα βουρκωμενα της ματια
Πως αλλάξαμε ετσι; πως μας αλλαξαν;γιάτι γιατι
Παλευανε να μεγαλωσουν αετους και τώρα τα θελουν παθητικα ανθρωπακια
ΠΑΛΕΥΑΝΕ ΠΑΛΕΥΑΜΕ
Αυτοι ηταν περιφανοι μεχρι προχθες εμεις αραγε για ποσο ακομα