ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΊΩΝ
΄     
Σε λίγες μέρες θα έχουμε Κυριακή των Βαίων, ολοι όσοι τον γνώρισαν είμαι σίγουρη ότι θα τον θυμηθούν με αγάπη
Οταν ημουν μικρή και κατόπιν ενήλικας και μικρομάνα εψαχνα να βρω πρότυπα
Τι θα πω έλεγα στα παιδιά μου οταν θα μεγαλώσουν προσπαθήστε να αντλησετε μαθήματα ζωής απο ποιόν; 
Οι τηλεορασεις μας βομβαρδίζουν απο το πρωι ίσα με το βράδυ προβάλλοντας καλοκουρδισμένα ανθρωπινα οντα διεστραβλόνοντας καθε αξία ηθική
Αν ρωτήσετε τα παιδιά θα σας  πουν οτι τα προτυπα τους είναι οι τηλεοπτικοί αστερες
Σκοπός τους πως να φτιάξουν θαυμαστές καμπύλες και ποντίκια και πως θα κερδίσουν χωρίς κόπο πολύ χρήμα
Ακόμα και στη βουλή που απαρτίζεται απο μορφωμένα εκλεγμένα πρόσωπα το επίπεδο πολλές φορές είναι πολύ χαμηλό
Ξεπερνούν στους τσακωμούς και τις ποιό αμορφωτες γυναικούκες ο καθενας  χωρίς καμιά τύψη πηδά απο το ενα κόμμα στο αλλο αναιρωντας τις θεωρίες και τα πιστευω του προκειμένου να μη βρεθεί εκτός βουλής
Κι ομως υπάρχουν προτυπα
Είναι καθημερινοί ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ζουν αναμεσά μας και αξίζουν να γίνουν λαμπρά παραδειγματα για μας και τα παιδιά μας
Τον έλεγαν Βάιο όλη μέρα δούλευε μεχρι αργά το βράδυ
Κι οταν η ζωή του επαιξε ασχημο παιχνιδι καθηλονοντάστον στο κρεβάτι του πόνου για αρκετά χρόνια αυτός νοιαζόταν για ολο τον κόσμο οπως έκανε οταν ήταν γερός
Αγαπούσε τους ανθρωπους κι οταν μιλούσε κανείς μαζί του επαιρνε δύναμη αποτην αστειρευτη δύναμη που του έδινε η καλοσυνη του
Για όλους ακόμα κι αν δεν το άξιζαν είχε να πεί μια καλή κουβέντα
Κι ομως δεν είχε μορφωση 
Δεν ήταν διάσημος
Δεν ήταν πλουσιος
Ηταν ομως ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ

Νομίζω οτι το μεγάλο ταξειδι στο χρόνο μου δίνει το δικαιωμα να σας μιλησω 
σαν μάνα σαν γιαγιά σαν αδελφή
Προσέχτε τον εαυτόν σας
Αν δεν είσαστε εσείς γερες και δυνατές δεν θα μπορέσετε να στηριξεται κανέναν
Κλεψτε λίγο απο τον χρόνο σας ,ξυπνωντας μια ώρα ποιό πρωί και κανετε αυτό που σας αρέσει
Αυτή η ώρα η δική σας θα γεμίζει τις μπαταριες σας όλη την μέρα
Μη κρυβετε τα συναισθηματά σας
Πειτε αυτό που θέλετε με ωραίο τρόπο 
Μη λέτε πολλά μαθετε να ακουτε
Αγκαλιάστε τα παιδιά σας μεγαλωστετα με αγάπη  στα υλικά αγαθά δεν θα βρει ποτέ την ψυχική
ισορροπια σ ολοι του τη ζωή
Ενα φυτό για να αναπτυχθεί σωστά δεν χρειαζεται να φυτευτεί σε χρυσή γλάστρα,το χώμα,ο ήλιος,το νερό αυταθα το βοηθεησουν να θεριεψει
Δειχτε του την αγάπη σας
Μαθετετονα αγαπά και να σέβεται τους ανθρώπους και το περιβάλλον
Το παιδί σας όσο και να σας φαινετε μικρό τραβάει σαν σφουγγάρι
Μιμειται εσας και την συμπεριφορα σας 
Πραγματα που δεν κανουμε εμεις δεν μπορουμε να εχουμε την απαιτηση να τα κανουν τα παιδιά μας
Οσο ειναι μικρά ζυμώστε το χαρακτήρα τους βάζοντας μαγιά την αγάπη
Η ζωή είναι ένα δώρο το ποιό σημαντικό,το ποιό σπουδαιο Απο μας εξαρτατε να τα κανουμε να την αγαπησουν
Να μην την χαραμισουν κυνηγωντας τα πλουτη και το χρήμα
Να τα μαθουμε οτισκοπός σε τουτη τη ζωη ειναι να γινομαστε κάθε μέρα καλυτεροιΑΝΘΡΩΠΟΙ

Συστάσεις

Γεια σας

Ονομάζομαι Δήμητρα Τσεκούρα .Γεννήθηκα στην Αθήνα και μένω εδώ και 30 χρόνια στους Γαργαλιάνους Τριφυλίας

Δεν έχω βαρύγδουπες περγαμηνές

Θεωρώ όμως τον εαυτό μου τυχερό γιατί στη ζωή μου έκανα αυτό που επιθυμούσα

Ένα γάμο με τον άνθρωπο που αγάπησα και αγαπώ ,τρία παιδιά για τα οποία είμαστε περήφανοι σαν γονείς ,αρκετούς φίλους

Αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα για τους 30 ξεχωριστούς φίλους που απέκτησα

Είναι τα  «παιδιά» του ασύλου Φιλιατρών

30 παιδιά που μου έμαθαν τι σημαίνει πραγματικά να αγαπάς και να σ αγαπάν δίχως όρια, δίχως υστεροβουλία

Θέλω πρώτα να γίνω η φωνή τους

Αλλά παράλληλα να μπορέσουμε να βγάλουμε από μέσα μας ό,τι μας πνίγει σ αυτή τη θάλασσα της κρίσης

Κάνοντας προσπαθεί να μείνουμε όρθιοι εμείς και αυτοί που αγαπάμε 

Ασχολούμαι με το γράψιμο που θέλει κάτι πιστεύω να πει απευθύνομαι σε μικρά και σε μεγάλα ΠΑΙΔΙΑ

Βγάζοντας από μέσα μου το ατίθασο εκείνο κοριτσάκι που τα 58 μου χρόνια δεν μπόρεσαν να το δαμάσουν

   

Ευχαριστώ που μου δίνεται η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε

Με αγάπη Τσεκούρα Δήμητρα άνεργη εθελόντρια ΕΕΣ

ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΚΡΙΣΗ

Ας αρχίσουμε με ένα παραμυθάκι

ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ ΚΡΙΣΗ

Μια φορά κι ένα καιρό .Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης είχε πλάσει στο μυαλουδάκι του ένα τέρας.

Ζούσε στη χώρα  του και γύριζε όλες τις πόλεις και τα χωριά.

Ήταν τεράστιο, είχε πολλά και μεγάλα πόδια για να γυρίζει όλα τα μέρη.

Χεριά θεόρατα για ν αρπάζει από τους ανθρώπους τους κόπους τους και τα χρήματα τους

Ήταν και πολύ κακό γιατί δεν ήθελε κανέναν άνθρωπο να είναι χαρούμενος πολλές φορές τους έπαιρνε και τις δουλειές τους

Οι άνθρωποι έχαναν το χαμόγελο τους περπατούσαν με το κεφάλι σκυφτό, φοβισμένοι σκεπτικοί

Το θηρίο αυτό ο Γιωργάκης δεν το είχε δει. Ήταν όμως σίγουρος έτσι ακριβώς θα ήταν αφού από τότε που πρωτάκουσε το όνομα του εδώ και δυο χρόνια τα πάντα άλλαξαν στο χειρότερο

Το έλεγαν ΚΡΙΣΗ

Θυμόταν τα πολλά παιγνίδια που είχε πρώτα, τα ρούχα τα παπούτσια την πολύ ζέστη τους Χειμώνες

Μα τι σπουδαιότερο θυμόταν την μαμά και τον μπαμπά χαρούμενους να του κουβαλούν ό,τι του άρεσε και να δουλεύουν και οι δυο

Τώρα η μαμά δεν έχει δουλειά της την πήρε το τέρας

Τα λεφτά είναι λιγοστά Όταν εζήταγε καινούργια πράγματα άκουγε την ιδία απάντηση «έχουμε ΚΡΙΣΗ δεν έχουμε χρήματα»

Όμως ο Γιωργάκης ήταν γενναίος

Έψαχνε νύχτα και μέρα  τρόπους να σκοτώσει το τέρας

Τόσοι και τόσοι μικροκαμωμένοι στις ιστορίες και τα παραμύθια που του έλεγε η γιαγιά τα είχαν καταφέρει

Γιατί όχι και αυτός;

Έκλεινε τα παράθυρα και τις πόρτες για να μη μπορεί να μπει στο σπίτι .Αλλά εκείνο ήταν μέσα τις περισσότερες φορές

Θύμωνε και έκλαιγε κτύπαγε τα πόδια του κάτω και όλο εζήταγε καινούργια ρούχα και παιγνίδια

Όσο όμως θύμωνε και έκλαιγε τόσο περισσότερο έβλεπε την μαμά και τον μπαμπά στενοχωρημένους ,αγέλαστους να μην έχουν όρεξη να παίξουν μαζί του όπως παλιά

Ξαφνικά του ήρθε μια ιδέα, από δω και πέρα θα άλλαζε συμπεριφορά

Τέρμα οι γκρίνιες

«Συνέχεια θα χαμογελώ» είπε

«δεν θα ζητώ παιγνίδια και ρούχα θα γελώ και θα τραγουδώ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ τα πράγματα άλλαξαν Η μαμά και ο μπαμπάς άρχισαν να χαμογελούν έπαιζαν  μαζί του σήκωσαν ψηλά το κεφάλι

«Δεν πειράζει» έλεγε «θα παίξω με τα παιγνίδια που έχω θα φορέσω τα ρούχα που έχω. Τέρμα η γκρίνια» Σιγά σιγά από το σπίτι του Γιωργάκη έφυγε το τέρας

Εσείς τα μικρά παιδιά έχετε τη δύναμη να κάνετε τα πρόσωπα των γονιών σας γελαστά Το τέρας που λέγετε ΚΡΙΣΗ ΝΙΚΙΕΤΑΙ με το χαμόγελο και την υπομονή την δική σας

Αν σ αυτούς που αγαπάς

Ποιός μπορεί την μαμά και τον μπαμπά

να τους κάνουν να γελάσουν ποιός;

Είναι λίγα τα λεφτά

και δεν φτάνουνε κι αυτά

Όλοι λένε μια λέξη

από το πρωί σαν φέξει

κρίση κριση κρίση

Ποιός μπορεί μια γιά παντα να την σβήσει;

Αν σ αυτούς που αγαπάς

γέλιο και χαρά σκορπάς

Και τους πεις οτι για σένα δεν μετράνε

τα παιxνίδια τα πολλά

Παρά μόνο η αγάπη κι ζεστή τους αγκαλιά

Τότε όλα θα περάσουν και την κρίση θα ξεχάσουν