Τετάρτη 19/2/2014 εννιάμισι πρωί ένας σταθμός
Ενας καινουργιος ερχομός
και η πεζή μας η ζωή αλλάζει
με ένα μικρούλι ανθρωπάκι που γκρινιάζει
Η ελπίδα λούζεται με φως
και συ λογιεσαι δυνατός
Γιατί τον χάροντα νικάς στα μαρμαρένια αλώνια
Αφού ξωπίσω άφησες παιδιά και τώρα αγγόνια