Μ ένα γαρύφαλλο σου στολισα΄το πέτο
Κι ήταν τριγύρω άνοιξη μέρα Μαγιού και φέτο
Μα εσύ κρατούσες σφαλιστά τα μάτια και τα χείλια
και μοιάζανε τα μάτια σου μανταλωμένη γριλια
Κόσμος πολύς μαζεύτηκε όμως δεν απορούσαν
Πώς δεν ακούς τόσες φωνές που σε χαιρετούσαν
Πώς δεν ακούς τα πρόβατα τα γίδια και τους τράγους
Που σαλαγούσες βοσκοντας με ήλιους και με πάγους
Γιατί όλοι γνωρίζαμε πως έφυγες για πάνω
Αφού ο Θεός σε διάλεξε να σ 'εχει για τσοπάνο
Στα περιβόλια τ ουρανού
στου χάροντα τ αλώνια
Να βόσκεις γιδοπρόβατα
εκεί ψηλά αιώνια
